Í dag 21. september er hinn árlegi alþjóðlegi friðardagur Sameinuðu þjóðanna. Í ár öðlast hann þó dýpri merkingu en fyrr. Frá og með í gær, 20. september, geta þjóðir heims staðfest sáttmála um bann við kjarnorkuvopnum sem liggur fyrir hjá Sameinuðu þjóðunum. Þetta er metnaðarfyllsta tilraun sem gerð hefur verið til þess að uppræta þessa skelfilegu ógn og eitt stærsta skref sem tekið hefur verið í friðar- og öryggismálum heimsins.
122 þjóðir komu að sáttmálanum en því miður var Ísland ekki þar á meðal. Okkur gefst þó annað tækifæri nú til að staðfesta sáttmálann.
Stjórn Samfylkingarinnar í Hafnarfirði sendi frá sé ályktun þar sem hún skorar á stjórnvöld að staðfesta sáttmálann. Þar segir: ,,Kjarnorkuvopn eru ein skelfilegasta ógn við umhverfi jarðar og líf jarðarbúa. Eyðingarmáttur þessarar hræðilegu váar er nægilegur til að eyða öllu lífi á jörðinni. Sá sem lætur sig varða umhverfismál, mannréttindamál og dýraverndunarmál hlýtur að krefjast þess að slík tortímingartól verði bönnuð. Það eru hreinir hagsmunir mannkynsins og umhverfisins að Ísland taki afstöðu gegn slíkum tortímingartólum. Þetta er málefni sem snertir hverja manneskju, hvert bæjarfélag og hverja þjóð jarðarinnar. Andstæðingar slíks banns hafa borið fyrir sig hugmyndina um fælingarmátt kjarnorkuvopna, gamaldags hugsunarhátt sem gengur út á að hægt sé að tryggja frið með ótta við kjarnorkustyrjöld. Hugmyndir um að hægt sé að byggja vináttu og traust á grunni hótanna um tortímingu eru í besta falli afkáralegar. Við teljum gríðarlega mikilvægt að við, sem herlaus, friðelskandi þjóð skorumst ekki undan ábyrgð í svo mikilvægu máli.“
Kjarnorkuvopn eru birtingarmynd á mannvonsku. Fælingarmáttur kjarnorkuvopna er líkt og að bjóða vini með sér á kaffihús og taka með sér hlaðið skotvopn og ætlast til að hægt sé að byggja vináttu á slíkum grunni.
Ég trúi að baráttan fyrir friði eigi sér tvær hliðar. Annarsvegar þurfum við að framkvæma fyrir frið. T.d. mótmæla óréttlæti og þrýsta á stjórnvöld að taka afstöðu gegn kjarnorkuvopnum. Hins vegar fer baráttan fram í hjörtum okkar. Þar þurfum við að hafna hatri og finna kærleika í garð samferðarmanna okkar. Þetta tvennt helst í hendur. Ef við sem þjóð tökum hugrakka afstöðu gegn kjarnorkuvopnum þá um leið sigrum við innri baráttuna, þá erum við að hafna hatri.
Eyrún Ósk Jónsdóttir
rithöfundur og varabæjarfulltrúi Samfylkingarinnar.
Greinin birtist í Fjarðarfréttum
– fréttablaði Hafnfirðinga 21. september 2017
