Í Hafnarfirði eru starfandi tveir rótarýklúbbar, Rótarýklúbbur Hafnarfjarðar sem var stofnaður 1946 og Rótarýklúbburinn Straumur sem var stofnaður 1997 sem þá var jafnt skipaður konum sem körlum. Fyrsta konan gekk í Rótarýklúbb Hafnarfjarðar árið 1998.
Forsetar klúbba eru kjörnir til eins árs í Rótarý og þegar nýtt starfsár Rótarý hófst, 1. júlí sl. kom í ljós að þær konur sem tóku við embætti í Hafnarfjarðarklúbbunum voru mæðgur. Rósa Kristjánsdóttir djákni tók við embætti í Rótarýklúbbnum Straumi og dóttir hennar, Kolbrún Benediktsdóttir varahéraðssaksóknari tók við embætti í Rótarýklúbbi Hafnarfjarðar.

Kolbrún gekk til liðs við Rórarý sumarið 2017. „Mér finnst félagsskapurinn mjög skemmtilegur. Við fáum fjölbreytta gesti á fundi og ég hef því fræðst um allt milli himins og jarðar. Síðast en ekki síst er gott að geta látið gott af sér leiða,“ segir Kolbrún í viðtali við Fjarðarfréttir
Hún segir það mjög gaman að þær mæðgur séu forsetar í rótarýklúbbunum í Hafnarfirði. „Við spjöllum oft um Rótarý og hvað klúbbarnir okkar eru að gera. Við gefum hvorri annarri ábendingar um góða og skemmtilega fyrirlestra og svo styðjum við hvor aðra.“

Rósa gekk einnig til til við liðs við Rótarý árið 2017, þó aðeins fyrr en dóttirin. Segir hún klúbbinn áhugavert samfélag sem felst í að við erum með frábæra fyrirlestra sem auðga víðsýni og þekkingu. „Við erum svo með klúbbfundi inn á milli þar sem við ræðum okkar mál og tillögur um starfið. Í stóra samhenginu er Polioverkefnið (Baráttu Rótarý gegn lömunarveiki) sem, miðað við nýjustu fréttir, þarf að halda vakandi og vera með samfélagslegan stuðning af ýmsu tagi. Þá erum við í Straumi vonandi að fara af stað með skógræktarverkefni í samvinnu við Skógræktarfélag Hafnarfjarðar.“
Aðspurð segir hún það skemmtilega tilviljun að þær séu forsetar á sama tíma. „Við eigum samtal um verkefni og nýtum okkar sameiginleg tengslanet í öflun fræðslu á þeim fundum sem stjórnin ber ábyrgð á. Við viljum gjarnan efla samstarf klúbbanna og gaman væri að hittast öðru hvoru,“ segir Rósa í viðtali við Fjarðarfréttir.