Víðistaðaskóli hefur sl. tvö ár verið þátttakandi í Erasmus+ verkefni, ásamt skóla í Frakklandi og öðrum í Póllandi. Verkefnið MATH 3.0 (Mathematic Amazing Trip through History) snérist um að segja sögu stærðfræðinnar og helstu uppgötvanir í gegnum tíðina.
Verkefninu á Íslandi stýrðu Sólveig Kristjánsdóttir og Stefán Helgi Stefánsson stærðfræðikennarar. Farið var með sex nemendur til Póllands vorið 2017 og var sagt frá þeirri ferð hér í blaðinu sl. vor. Í nóvember 2017 komu svo kennarar og nemendur frá Póllandi og Frakklandi til Íslands og nú í maí fóru sex nemendur ásamt kennurum til Frakklands. Þeir nemendur sem fóru utan tóku á móti nemendum erlendis frá.
Segja þau Sólveig og Stefán Helgi þetta vera frábæra reynslu, bæði fyrir kennnara og nemendur þar sem reynir á marga þætti. Íslensku nemendurnir stóðu sig frábærlega og voru skóla og landi til sóma og báru af í kynningum á ensku. Verkefnin voru bæði hefðbundin en einnig var hugsað út fyrir boxið og unnin óhefðbundin verkefni. Verkefnum var skilað á Powerpoint, myndbandsupptökum, farið í gegnum tölur í ýmsum verkefnum, gerð voru módel og tímalínur, vegalengdir voru mældar út frá skugga frá sól og reiknuð hornastærð og sett í samhengi við ummál jarðar, skoðuð var mæling á PI út frá tilraunum, sett voru upp leikrit o.fl. Að auki hafa tengsl myndast sem alltaf eru ómetanleg. Reynsla sem aldrei gleymist.
Ferðin til Frakklands
Í maí fengum við, sex stelpur úr Víðistaðaskóla, það tækifæri að fara til Frakklands í heila viku á vegum Erasmus+ og gista heima hjá Frökkum sem höfðu komið til okkar í lok síðasta árs. Við lögðum af stað snemma morguns á sunnudegi og lentum i Brussel þrem tímum síðar. Þaðan keyrðum við í leigubíl til Frakklands en á leiðinni var ótrúlega heitt. Þegar við komum þá fórum við allar í sitt hvora áttina og inn á okkar heimili. Það var mjög langt á milli allra heimilinna og sumar þurftu að taka lest í tvo klukkutíma til þess að koma í bæinn sem skólinn var í, Charleville-Méziéres. Að koma var létt menningarsjokk en við vorum allar gríðalega spenntar fyrir komandi viku. Næsta dag mættum við i skólann sem krakkarnir eru í, heimsóttum bæjarstjórann og fórum svo i ratleik um bæinn og sáum þá mikið af honum. Á þriðjudeginum fórum við í tívolígarð sem var alveg æðislegur. Það voru mjög stór tæki, 70 metrar fallturn, sem aðeins einn Íslendingur þorði í, og fullt annað skemmtilegt! Við nutum dagsins þótt að það væri of heitt úti fyrir sex litla Íslendinga. Það sem okkur fannst skemtilegast í ferðinni var að fara til Parísar, en það gerðum við á fimmtudeginum. Við sáum Louvre-safnið og Sigurbogann, svo röltum við niður Champs-Élysées þar sem versluðum. Eftir alla peningaeyðsluna fórum við loksins að sjá Eiffelturnin en því miður fórum við ekki upp í hann vegna tímaleysis því að sumir vildu frekar versla lengur, mestu vonbrigði ferðarinnar. Á föstudeginum var síðasti dagurinn okkar öll saman. Í skólanum var kveðjustund þar sem veittar voru viðurkenningar fyrir stærðfræðikeppni og leikrit sem við höfðum búið til. Um kvöldið var haldið partý og enginn Íslendingur var undir áhrifum áfengis sem betur fer. Við dönsuðum fram eftir kvöldi og það var svaka stuð. Um miðnætti tókum við teppi og kosí stöff út og lögðumst niður i þurra græna grasið og fylgdumst með stjörnunum. Það var mjög gaman að eyða síðustu stundinni með æðislegum vinahópi. Laugardagurinn fór svo í mismunandi upplifanir með okkar fjölskyldum í Frakklandi. Í ferðinni mynduðust vinabönd sem munu endast út lífið. Þetta var ógleymanleg upplifun að taka þátt í þessu verkefni sem við erum ævinlega þakklátar fyrir að hafa verið huti af.
Takk fyrir okkur.
Áróra Friðriksdóttir, Eva Bryndís Ágústsdóttir og Katla Guðnadóttir.
