Hafnarfjörður getur státað sig af einu fjölbreyttasta og fallegasta upplandi á Íslandi, ekki síst þegar horft er til aðgengis að því.
Samt hefur verið lítið gert til að laga slóða, leggja stíga, stikur og merkja. Um 40 ár eru síðan stikur með litamerkingum voru settar upp við helstu gönguleiðir en tíminn hefur farið illa með þær og víða eru þessar merkingar horfnar.
Gamlar þjóðleiðir á Reykjanesi merktar
Gamlar þjóðleiðir eru þó að hluta vel merktar en það má þakka Ferðamálasamtökum Suðurnesja sem hafði frumkvæði að merkingu þeirra sem margir þekkja sem gulu stikurnar með bókstöfum og tölum. Eitthvað styrkti Hafnarfjarðarbær þetta verkefni 2010 en Hitaveita Suðurnesja var aðalstyrktaraðilinn og tók að sér að halda stikunum við.
Ekki er að sjá að til sé metnaðarfull stefna bæjarfélagsins um uppland bæjarins þar sem gerð er grein fyrir verndarstefnu, áætlunum um göngu- og hjólaleiðir og stefnumörkun um nýtingu svæðisins til almannaheilla.
Sífellt fara fleiri um upplandið
Sífellt fara fleiri um upplandið og ágangur er víða mikill. Um sömu viðkvæmu slóðana fer fólk gangandi, á reiðhjólum, á mótorhjólum og á hestum enda eru stígarnir mjög illa farnir á köflum. Lítið sem ekkert hefur verið gert til að bera í slóða ef frá er talið svæðið umhverfis Hvaleyrarvatn og að hluta við Kaldárbotna.
Mikilvægt er að tryggja gott aðgengi að upplandinu um leið og það er verndað enda mjög víða að finna minjar og mannvistarleifar sem sennilega eru fæstar formlega skráðar og alls ekki þar sem almenningur hefur greiðan aðgang að.
Ógrynni upplýsinga til
Ef áhugi er fyrir hendi að skrá og merkja minjar og mannvistarleifar í landi Hafnarfjarðar eru til ógrynni upplýsinga. M.a. hefur Ómar Smári Ármannsson reglubundið skráð minjar á Reykjanesinu og á heimasíðu hans, ferlir.is er líklega að finna bestu skráningu minja um mannvist, sel og fl. á svæðinu. Þá hafa fleiri haldið til haga fróðleik um söguna og má þar t.d. nefna Jónatan Garðarsson.
Hafnarfjarðarbær er því í mjög góðri stöðu þegar kemur að merkingu og formlegri skráningu minja í bæjarlandinu, ekki síst þegar þekkingin er til staðar í bæjarfélaginu. Nú vantar aðeins vilja stjórnmálamanna til að marka stefnuna
