Leikskólamál hafa verið mikið til umræðu síðustu vikur og mánuði og því miður kemur það ekki til af góðu. Leikskólastjórar hafa margir hverjir átt erfitt með að manna leikskólana og víða hefur þurft að seinka aðlögun nýrra barna og loka deildum. Þetta hefur eðlilega haft mikil áhrif, bæði innan leikskólanna þar sem álagið hefur aukist á þá starfsmenn sem fyrir eru og á foreldra sem hafa jafnvel þurft að taka launalaust leyfi frá vinnu meðan þeir bíða eftir að leikskóladvöl barna þeirra geti hafist. Í tæplega tuttugu ár hef ég starfað í leikskólum og gegnt þar ýmsum störfum, sem leiðbeinandi, almennur leikskólakennari, deildarstjóri, sinnt sérkennslu, aðstoðarskólastjóri og leikskólastjóri. Miklar breytingar hafa orðið í leikskólastarfinu á þessum árum kröfurnar hafa aukist. Starfsmenn í leikskólum fagna almennt þessum auknu kröfum því þeir eru meðvitaðir um mikilvægi þess að skólarnir séu í stöðugri þróun og er faglegt starf í leikskólum almennt algjörlega til fyrirmyndar.
Í 9. grein laga um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda við leikskóla, grunnskóla og framhaldsskóla nr. 87/ 2008 kemur fram að tveir þriðju starfsmanna eigi að vera leikskólakennarar að mennt en raunin er sú að aðeins þriðjungur starfsmanna í leikskólum hefur þá menntun. Því miður virðist allt benda til þess að leikskólakennurum fari hratt fækkandi, stéttin eldist hratt, lítil nýliðun er í faginu og fáir stunda nám á þessu sviði. Á sama tíma er alltaf að verða ljósara hversu mikilvæg leikskólaárin eru í lífi barna og að þetta eru mestu mótunarárin í þroska hvers einstaklings. Það er því ljóst að gríðarlega mikilvægt er að áfram séu við störf metnaðarfullir kennarar sem bera ábyrgð á menntun barnanna í bland við aðra starfsmenn leikskóla sem hafa dýrmæta reynslu í sínu starfi. Þrátt fyrir aukið álag í leikskólastarfi hafa starfsmenn leikskólanna staðið vörð um faglega starfið og í stað þess að slaka á kröfunum þá vinna þeir hraðar og taka meiri vinnu á sig svo börn og foreldrar þurfi ekki að líða fyrir þá stöðu sem uppi er. Það eru þó takmörk fyrir hversu lengi hægt að standa vörð um núverandi starf og því miður eru kennarar fjölmennasta háskólamenntaða starfsstéttin sem leitar eftir þjónustu hjá Virk starfsendurhæfingu vegna langtímaveikinda.
Margir hafa haldið því fram að leiðin til að laða að fleiri leikskólakennara og auka starfsánægju sé að hækka launin. Að sjálfsögðu eiga launin að vera mannsæmandi og lýsandi fyrir það hvar mestu auðæfin okkar eru geymd stóran hluta dagsins en ég hef bent á að fyrst og fremst þarf að huga að starfsumhverfi kennara. Ég tel að við þurfum að endurskilgreina leikskólann og grípa til róttækra aðgerða sem vonandi gerir starfsumhverfið meira aðlaðandi. Mín tillaga er sú að við skilgreinum leikskóla til klukkan tvö á daginn og eru kennarar með börnunum í skipulögðu skólastarfi á þeim tíma þar sem markvisst er hugað að öllum grunnþáttum menntunar. Tíminn eftir klukkan tvö verði skilgreindur sem lengd viðvera og fer þá fram annars konar nám. Á þeim tíma sinna kennarar undirbúningi, samráði og fundum en börnin eru áfram í öruggum höndum annarra starfsmanna og sú vinna sem fer fram þá og þar til börnin eru sótt er skipulögð á annan máta. Með þessari breytingu sé ég fram á að leikskólinn verði meira aðlaðandi vinnustaður fyrir kennara sem er gríðarlega mikilvægt fyrir okkur öll sem viljum vegferð barna okkar sem allra besta.
Lind Hrönn Þórisdóttir,
leik- og grunnskólakennari.
Skipar 3. sæti á lista Framsóknarflokksins í Suðvesturkjördæmi.
